Blog

Merhaba !

Masal son bir haftadır ağır hasta, İnfluenza B denen meredin pençesinde 5 gün ateşliyidi ve şimdi de ateşi olmasa da feci bir öksürük, burun akıntısı ve halsizlik hali ile evdeki yaşantımıza devam ediyoruz. Her ilaç faslımız benim için gerçek bir işkenceye dönüşmekte, evet tadı gerçekten çok fena bir ilaç içirmeye çalışıyorum ama hani Allah biliyor ya gerçekten son birkaç günde ciddi sabrım sınandı... Bir yandan kaşık kadar kalmış suratına bakıp, böğürerek öksürmesinde içim ya...

Güzel kızım, bugün senin doğum günün ve 5 yaşındasın artık... beş koca sene nasıl da göz açıp kapayıncaya kadar geçti. Küçük bir bebekten, artık kendi haklarını savunan, kendi tercihlerini yapan, meraklı, çok konuşan, çok soru soran, biraz utangaç, duygularını çok net ifade eden bir kız çocuğuna dönüştün gözümün önünde...

Hani bana her gün tekrar tekrar sorup aynı cevabı ...

Bundan beş sene önce bugün ( 19 Haziran 2010) hastane çantamız elimizde artık 41. Haftayı doldurmuş ve kıpırdamakta zorlanan ben ( dile kolay 27 kilo ile) doktorumun artık tamam bunun geleceği yok, gelin hastaneye suni sancı ile doğumu başlatalım demesiyle, eşim ve aileler ile hastaneye gittik. Hamileliğimin başından beri normal doğum istedim bunu bilen doktorum da sağ olsun hep saygı gösterdi isteğime. Yalnız şöyle bir sorun vardı Masal...

Tam 16 yıllık çok yoğun bir çalışma temposunun ardından Masal’a hamileyken işi bıraktım. Bir çocuğum olacak ve ben onun yanında olmak istiyorum dedim. Bu bir tercihti, koşullar da elverdi ve bu kararımı hayata geçirebildim. 36 yaşındaydım, çok başarılı bir okul hayatım, çokça tecrübe kazandığım, çok insan yetiştirdiğim, koca bir şirketin tüm ihracatını yönettiğim, tek başıma haftada üç ülke dolaşıp 70 kiloluk numune bavulları ile tek başı...